Wat gaf voor jou de doorslag om een opleiding te volgen?
‘’Ik vergelijk het wel eens met een rijbewijs: zonder rijbewijs kun je niet de weg op, en zonder opleiding kun je moeilijk terug de maatschappij in. Ik heb een ongeluk gehad waarbij ik mijn rechterhand ben verloren. Daardoor was het extra lastig om weer aan de slag te gaan. Geen diploma en een beperking, dat maakt het moeilijk om ergens binnen te komen. Maar ik had een sterk verlangen om iets te betekenen voor anderen. Social work sprak me enorm aan. Dankzij Laudame kon ik dat pad bewandelen en daar ben ik Laudame erg dankbaar voor.’’
Welke uitdagingen kwam je tegen tijdens je studie, en hoe ben je daarmee omgegaan?
‘’Rekenen was in het begin een grote hobbel, vooral verhaalsommen. Later werd het verwerken van teksten een uitdaging. Ik ben geen schrijver, ik bel liever. Maar ik had het geluk dat Patricia en Niels elkaar goed aanvulden. Zij kwamen uit verschillende vakgebieden, (finance en communicatie-achtergrond) en dat werkte juist heel goed. Hun begeleiding gaf me vertrouwen. Dat was voor mij misschien wel de grootste hulp: dat iemand in je gelooft.’’
Hoe heb je de ondersteuning vanuit Laudame tijdens je studie ervaren?
‘’Als heel prettig! Eerst had ik Patricia als begeleider, ze kwam ’s avonds na haar werk naar mij toe om mij te helpen. Dat vond ik zó bijzonder dat ze mij kwam helpen in haar vrije tijd. Tijdens Patricia haar zwangerschapsverlof heeft Niels mij begeleid. Wat ik bijzonder vond, is dat ze verder gingen dan alleen praktische hulp. Ze luisterden, ze dachten mee, ze gaven me vertrouwen én dat gaf mij weer energie om door te gaan. Wat ik persoonlijk heel mooi vind, is dat een bedrijf als Laudame zo betrokken is. Dat is echt bijzonder. Ze hebben niet alleen geïnvesteerd in mijn opleiding, maar ook in mij als persoon. Dat maak je niet vaak mee. Het heeft voor mij écht het verschil gemaakt.’’
Wat heeft de opleiding richting Social Work jou gebracht in je werk van nu?
‘’Ik werk nu als social worker bij House of Hope in Katendrecht. Eén dag per week verzorg ik de dagmaaltijden en heb ik tijdens deze momenten gesprekken met de betrokken gezinnen. Daarnaast help ik gezinnen met het opstellen van een begroting of we kijken samen naar het uitgavenpatroon. Waar gaat het geld naartoe, wat is noodzakelijk? Wat ik mooi vind aan dit werk is het contact met gezinnen, het opbouwen van een relatie, maar ook het leren omgaan met cultuurverschillen. Soms zie je gedrag dat verwarrend lijkt, maar als je doorvraagt blijkt dat er iets is gebeurd wat dat gedrag verklaart. Ik heb geleerd niet te oordelen, maar te luisteren. Doordat Laudame het vertrouwen had dat ik verder kon groeien, durfde ik ook zelf stappen te zetten. Zo heb ik me inmiddels gespecialiseerd in het signaleren van huiselijk geweld, waardoor ik sneller kan aanvoelen of er iets speelt. En ik heb letterlijk mijn rijbewijs gehaald, een enorme mijlpaal. Het voelt alsof ik nu, in elke zin van het woord, zelfstandig de weg op kan. Dankzij het zaadje dat toen is geplant, mag ik nu voluit bloeien.”